Blog

Stres mniejszościowy jest zjawiskiem rozległym i według Ilana Meyera charakteryzuje się trzema podstawowymi cechami: wyjątkowość, przewlekłość i uwarunkowania społeczne.

Wyjątkowość w tym przypadku jest rozumiany jako dodatkowy stresor dla danej grupy mniejszościowej i stwarza znaczne obciążenie psychiczne. Wpływa to tylko na daną grupę społeczną, a nie na grupę społeczną jako całość.

• Wyniki dotyczące przewlekłości w mniejszości stres jest odczuwany praktycznie przez cały czas.
• Wyniki warunkowania społecznego ze struktur społecznych, instytucji lub procesów, które są poza osobą.

Można wymienić dwie kategorie czynników powodujących stres mniejszości: dystalny i proksymalny.

• Dystalny Czynniki te są zewnętrznymi i obiektywnymi konsekwencjami uprzedzeń, warunków życia lub struktur społecznych. Te konsekwencje to przemoc, zarówno fizyczna, jak i psychiczna, motywowana nienawiścią, np. odrzucenie, wykluczenie (mikroagresja).
• Proksymalny Czynniki wewnętrzne i subiektywne obejmują życie w ukryciu, oczekiwanie odrzucenia i zinternalizowaną homofobię (uprzedzenia wobec własnej orientacji lub tożsamości seksualnej).

Grupa większościowa stygmatyzuje i kategoryzuje osoby o odmiennych postawach itp. Osoby dyskryminowane przez grupę większościową próbują się w jakiś sposób bronić, np. poprzez mechanizmy obronne, co może być irracjonalne i frustrujące. Osoby chcące uniknąć stygmatyzacji i dyskryminacji kontrolują i zwracają uwagę na to, co mówią innym ludziom, np. nie mówią o swoich partnerach. Mogą również oczekiwać negatywnych reakcji społeczeństwa na informacje o ich odmiennej orientacji lub tożsamości seksualnej. Może się również zdarzyć, że osoba należąca do grupy mniejszościowej będzie stygmatyzować i obciążać się nieprzyjemnymi emocjami, tylko dlatego, że nie należy do grupy większościowej. Osoba taka może również dyskryminować grupę mniejszościową, z którą się identyfikuje.

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś:

- unikanie tematów związanych z relacjami,

-Kontrolowanie tego, co się mówi i jak się to mówi,

-niewyrażanie siebie w sposób, w jaki by się chciało, np. poprzez ubranie,

-nie ujawniając swoich poglądów,

-Wzmocnij swoją czujność, aby bronić się przed "atakami" ze strony innych,

-uznanie przekonań społeczeństwa za własne,

-ukrywanie lub zaprzeczanie swojej tożsamości i orientacji seksualnej.

Stres mniejszości może prowadzić do:

• depresja,
• zaburzenia snu,
• zaburzenia nastroju,
• objawy psychosomatyczne,
• trudności w relacjach partnerskich,
• trudności z funkcjonowaniem seksualnym
• niższa samoocena,
• nadużywanie substancji,
• zwiększone poczucie niepokoju i winy
• myśli samobójcze
• samookaleczenie.

W tym miejscu należy podkreślić, że powyższe czynniki nie są spowodowane orientacją seksualną, ale stresem mniejszościowym, którego doświadcza dana osoba. Przyczynami trudności psychologicznych są: stygmatyzacja, uprzedzenia, patologizacja, izolacja, homofobia czy przemoc (mikroagresja, mikroprzemoc). Oczywiście fakt, że ktoś należy do grupy mniejszościowej nie powoduje zaburzeń czy problemów u takiej osoby, ale może być czynnikiem ryzyka. Z drugiej strony, przynależność do grupy mniejszościowej jest źródłem wsparcia dla innych członków grupy, którzy mogą mieć podobne problemy lub trudności. W takiej grupie można liczyć nie tylko na wsparcie, ale także na poczucie wspólnoty, zrozumienie, przezwyciężenie izolacji czy pomoc. Twoje doświadczenia życiowe są istotne i prawdziwe. Nie musisz zmagać się z nimi sam. Dlatego ważne jest, aby szukać wsparcia nie tylko u bliskich, ale także u osób specjalizujących się w tematyce LGBTQIA+, tworzyć własną sieć wsparcia, być sojusznikiem i osobą włączającą.