Blog

HARMONIA W MIEJSCU PRACY

Rozpoznawanie i przeciwdziałanie wpływowi dyskryminacji i stygmatyzacji na dobrostan osób LGBTQIA+

Dyskryminacja i stygmatyzacja nadal mają głęboki wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne osób LGBTQIA+, kształtując ich codzienne doświadczenia w sposób, który może prowadzić do poważnych, długoterminowych konsekwencji

Zdrowie psychiczne i dyskryminacja: Spostrzeżenia z badań europejskich

Kompleksowe badanie przeprowadzone przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) w 2020 r. stanowi obszerny przegląd dyskryminacji, z jaką spotykają się osoby LGBTQ+ w całej Europie. Badanie, w którym wzięło udział ponad 140 000 osób LGBTQ+ ze wszystkich 27 państw członkowskich UE, a także z Wielkiej Brytanii, Macedonii Północnej i Serbii, wykazało, że prawie 60% respondentów doświadczyło dyskryminacji lub nękania w roku poprzedzającym badanie. Badanie ujawniło również, że osoby LGBTQ+ w szczególności w krajach Europy Wschodniej zgłaszały wyższe wskaźniki dyskryminacji w porównaniu z ich odpowiednikami w Europie Zachodniej (FRA, 2020).

Badanie FRA dodatkowo podkreśliło wpływ tej dyskryminacji na zdrowie psychiczne. Znaczna część respondentów zgłosiła wysoki poziom lęku i depresji, przy czym młodsze osoby LGBTQ+ (w wieku 15-24 lat) były szczególnie narażone. Jest to zgodne z wynikami norweskiego badania, które wykazało, że młodzież LGBTQ+ jest trzykrotnie bardziej narażona na problemy ze zdrowiem psychicznym niż ich heteroseksualni rówieśnicy (Myhre & Dalen, 2017).

Zdrowie fizyczne i dobre samopoczucie

Udokumentowano również różnice w zdrowiu fizycznym osób LGBTQ+ w Europie. Badanie European Men-Who-Have-Sex-With-Men Internet Survey (EMIS), które objęło ponad 180 000 uczestników z 50 krajów europejskich, wykazało, że homoseksualni i biseksualni mężczyźni są bardziej narażeni na pewne kwestie związane ze zdrowiem fizycznym, w tym infekcje przenoszone drogą płciową (STI) i nadużywanie substancji psychoaktywnych (EMIS, 2017). Te zagrożenia dla zdrowia są często pogarszane przez stygmatyzację społeczną, która może prowadzić do unikania usług opieki zdrowotnej i złego stanu zdrowia psychicznego, co dodatkowo pogarsza samopoczucie fizyczne.

Ponadto badanie przeprowadzone w Szwecji wykazało, że osoby LGBTQ+ częściej zgłaszają przewlekłe schorzenia, takie jak choroby układu krążenia, szczególnie gdy doświadczyły wysokiego poziomu dyskryminacji (Fredriksen-Goldsen i in., 2014). Odzwierciedla to szersze trendy w całej Europie, gdzie dyskryminacja wiąże się zarówno z gorszymi wynikami w zakresie zdrowia psychicznego, jak i fizycznego.

Dyskryminacja w miejscu pracy w Europie

Dyskryminacja w miejscu pracy pozostaje istotną kwestią w całej Europie, wpływając na stabilność ekonomiczną i zdrowie psychiczne osób LGBTQ+. Badanie przeprowadzone w 2019 r. przez Komisję Europejską wykazało, że 21% osób LGBTQ+ w UE czuło się dyskryminowanych w pracy lub podczas poszukiwania pracy. Liczba ta znacznie wzrosła w niektórych krajach, a 30% osób LGBTQ+ w Polsce i na Węgrzech zgłosiło dyskryminację w miejscu pracy (Komisja Europejska, 2019).

Psychologiczny wpływ takiej dyskryminacji w miejscu pracy jest głęboki. Badania przeprowadzone w Holandii i Francji wykazały, że pracownicy LGBTQ+, którzy doświadczają dyskryminacji w pracy, częściej cierpią z powodu lęku, depresji i wypalenia zawodowego, co może prowadzić do zmniejszenia satysfakcji z pracy i produktywności (Veldman, 2017; Dewaele et al., 2018).

Prawne i społeczne mechanizmy wsparcia

Obecność (lub brak) ochrony prawnej i mechanizmów wsparcia społecznego znacząco wpływa na doświadczenia osób LGBTQ+ w całej Europie. W krajach o silnej ochronie prawnej, takich jak Hiszpania i Holandia, osoby LGBTQ+ zgłaszają niższy poziom dyskryminacji i lepsze wyniki w zakresie zdrowia psychicznego. I odwrotnie, w krajach o słabszej ochronie, takich jak Bułgaria i Rumunia, osoby LGBTQ+ spotykają się z wyższym poziomem stygmatyzacji, co prowadzi do gorszych wyników w zakresie zdrowia psychicznego i fizycznego (ILGA-Europe, 2021).

Jednak nawet w bardziej postępowych krajach istnienie ochrony prawnej nie zawsze przekłada się na akceptację społeczną. Na przykład badania przeprowadzone w Danii wykazały, że pomimo silnej ochrony prawnej, wiele osób LGBTQ+ nadal doświadcza mikroagresji i subtelnych form dyskryminacji, które przyczyniają się do chronicznego stresu i problemów ze zdrowiem psychicznym (Andersen & Hellesund, 2018).

Edukacja i zastraszanie

Sektor edukacji to kolejny obszar, w którym osoby LGBTQ+ spotykają się z poważną dyskryminacją i stygmatyzacją. Badanie przeprowadzone w Niemczech wykazało, że ponad 60% uczniów LGBTQ+ doświadczyło zastraszania ze względu na swoją orientację seksualną lub tożsamość płciową, co miało długoterminowy wpływ na ich zdrowie psychiczne, w tym zwiększone wskaźniki depresji i lęku (Steffens & Viladot, 2019). Podobnie, badania przeprowadzone we Włoszech podkreślają, że uczniowie LGBTQ+, którzy doświadczają nękania, są bardziej narażeni na wycofanie się ze szkoły i osiągają gorsze wyniki w nauce, co prowadzi do ograniczenia możliwości w późniejszym życiu (Ghini, 2020).

Strategie radzenia sobie: Znajdowanie wsparcia i praktykowanie samoopieki

Znalezienie wsparcia: Jednym z najskuteczniejszych sposobów radzenia sobie ze skutkami dyskryminacji i stygmatyzacji jest poszukiwanie sieci wsparcia. Może to obejmować rozmowę z zaufanymi przyjaciółmi, członkami rodziny lub specjalistami ds. zdrowia psychicznego, którzy mogą zaoferować zrozumienie i potwierdzenie. Grupy wsparcia LGBTQ+ zapewniają przestrzeń, w której osoby mogą łączyć się z innymi, którzy dzielą podobne doświadczenia, oferując zarówno wsparcie emocjonalne, jak i praktyczne porady.

Praktykowanie samoopieki: Samoopieka ma kluczowe znaczenie dla radzenia sobie ze skutkami dyskryminacji i stygmatyzacji. Działania promujące relaks, redukcję stresu i dobre samopoczucie emocjonalne mogą złagodzić negatywny wpływ na zdrowie psychiczne. Niektóre skuteczne strategie samoopieki obejmują:

  • Ćwiczenie: Regularna aktywność fizyczna, taka jak jogging, joga lub pływanie, może poprawić nastrój i obniżyć poziom stresu. Ćwiczenia mają również korzystny wpływ na zdrowie fizyczne, w tym zmniejszają ryzyko chorób układu krążenia i niektórych nowotworów.
  • Uważność i medytacja: Wykazano, że praktyki te zmniejszają niepokój i stres, poprawiają funkcje odpornościowe i zmniejszają ryzyko chorób przewlekłych. Włączenie codziennej uważności lub medytacji może być potężnym narzędziem do radzenia sobie z emocjonalnymi skutkami dyskryminacji.
  • Twórcza ekspresja: Angażowanie się w kreatywne działania, takie jak malowanie, pisanie lub muzyka, może pomóc w przetwarzaniu emocji i odzyskaniu poczucia kontroli i sprawczości.
  • Połączenie społeczne: Utrzymywanie więzi społecznych ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia psychicznego. Aktywności z przyjaciółmi i rodziną, takie jak wspólne posiłki lub wycieczki, mogą zapewnić komfort i zmniejszyć poczucie izolacji.

Ważne jest, aby pamiętać, że samoopieka nie jest uniwersalna; to, co działa dla jednej osoby, może nie być skuteczne dla innej. Osoby LGBTQ+ powinny zbadać różne działania związane z samoopieką, aby znaleźć to, co najlepiej wspiera ich zdrowie psychiczne i fizyczne.

Rzecznictwo i profesjonalne wsparcie

Wspieranie zmian: Rzecznictwo może być wzmacniającym sposobem radzenia sobie ze skutkami dyskryminacji i stygmatyzacji. Angażowanie się w aktywizm lub edukowanie innych na temat szkód związanych z dyskryminacją może tworzyć bardziej integracyjne środowiska. Badania sugerują, że zaangażowanie w aktywizm może poprawić wyniki w zakresie zdrowia psychicznego osób LGBTQ+ poprzez wspieranie poczucia celu i wspólnoty.

Poszukiwanie profesjonalnego wsparcia: Dla osób zmagających się ze skutkami dyskryminacji profesjonalne wsparcie ze strony dostawcy usług w zakresie zdrowia psychicznego może być nieocenione. Terapeuci z doświadczeniem w kwestiach LGBTQ+ mogą zaoferować ukierunkowane strategie budowania odporności i radzenia sobie ze stresem.

Referencje

Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA). (2020). Długa droga do równouprawnienia osób LGBTI.

Myhre, M., & Dalen, M. (2017). Dysproporcje w zakresie zdrowia psychicznego wśród młodzieży LGBT w Norwegii. Journal of Adolescence.

Europejskie badanie internetowe dotyczące mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (EMIS). (2017). Kluczowe wnioski z europejskiego badania internetowego MSM.

Fredriksen-Goldsen, K. I., et al. (2014). Dysproporcje w zdrowiu fizycznym wśród mniejszości seksualnych: Dowody ze Szwecji. Nauki społeczne i medycyna.

Komisja Europejska. (2019). Dyskryminacja w UE: sprawozdanie za 2019 r..

Veldman, J. (2017). Wpływ dyskryminacji w miejscu pracy na pracowników LGBTQ+ w Holandii. Journal of Occupational Health Psychology.

Dewaele, A., et al. (2018). Dyskryminacja w pracy i jej wpływ na zdrowie psychiczne pracowników LGBTQ+ we Francji. Międzynarodowy dziennik badań środowiskowych i zdrowia publicznego.

Steffens, M., & Viladot, M. A. (2019). Prześladowanie osób LGBTQ+ w niemieckich szkołach i jego wpływ na zdrowie psychiczne. Psychologia w szkołach.

Ghini, A. (2020). Znęcanie się w szkole nad uczniami LGBTQ+ we Włoszech: Wpływ na zdrowie psychiczne i wyniki w nauce. Włoski magazyn socjologii edukacji.

ILGA-Europe. (2021). Roczny przegląd sytuacji osób LGBTI w zakresie praw człowieka w Europie.

Andersen, A. S., & Hellesund, T. (2018). Mikroagresje i zdrowie psychiczne osób LGBTQ+ w Danii. Psychologia nordycka.

INNE ZASOBY

Niniejszy projekt został sfinansowany w ramach programu Unii Europejskiej Erasmus+ (projekt nr 2022-3-DE04-KA210-YOU-000099662).Projekt N.  2022-3-DE04-KA210-YOU-000099662).

Wsparcie Komisji Europejskiej dla produkcji tej publikacji nie stanowi poparcia dla treści, które odzwierciedlają jedynie poglądy autorów. Komisja nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek wykorzystanie zawartych w niej informacji.